Dia...syurgaku

ibu dan adik di masjid nabawi

bismillah ar-rahman ar-raheem

Entah kenapa sejak solat maghrib tadi teringatkan ibu.sampai menitis airmata.ya Allah..lemahnya hati ni..pelbagai kisah ibu kongsikan bersama saya.Alhamdulillah.saya punya ibu yang sedemikian hebat..walau adakala berselisih pendapat…maafkan ude ibu L
seusai solat maghrib tadi, semua kisah berlegar di ruang minda..
ibu…

1. Terima kasih sebab sudi bawa ude pergi bilik kecemasan sewaktu di mersing sebab ude kena sengat dengan 27 ekor penyengat.ude ingat lagi.time dekat bilik kecemasan tu, ude dah tak sedar apa pun.yang ude sedar time ibu marah medical officer tu salah cucuk jarum dekat tangan ude untuk infuse apetah..normal saline agaknya..time tu ude darjah 2..tangan ude halus je (kurus)..maybe orang tu gabra, die cucuk tak mengena and jarum terkeluar dari tangan ude..menitis darah ude ke lantai.tapi ude tak rasa apa..separa sedar agaknye..time tu juga ude terdengar ibu naik suara pada orang tu. Ibu cakap  “awak buat macam mana ni?” lepas tu ude nampak makcik cleaner mop lantai bekas darah ude tu…lepas tu..ude dah tak ingat apa dah..tiba-tiba ude sedar (uda tak tahu berapa lama ibu tunggu dekat situ), kita dah boleh balik dah..alhamdulillah..kuat juga uda rupanya.. =p terima kasih ibu kerana sudi risaukan ude..
2. ude ingat lagi masa ude baru daftar masuk kolej matrikulasi Melaka, ibu ayah and adik2 semua ikut.kita tidur dekat tanjung bidara. Masa hari pendaftaran tu, ibu tak tegur ude langsung.pandang ude pun tidak.lepas tu ibu cakap dengan ayah, “jom bang,kita balik”. Time tu ude sedih betul. Dalam ramai-ramai parents, family uda lah yang balik paling awal. Dah lah tu 1^st  experience ude berpisah dengan keluarga. Ude nangis masa tengok kereta ayah makin lama makin jauh tinggalkan ude. Sambil tu ude marah2 ibu dalam hati. Kenapa ibu buat ude macam ni. Rupa-rupanya baru ude faham. Ibu pun tak sanggup nak pisah dengan ude. Ibu tak sanggup tengok ude sedih. Sebab tu ibu nak balik cepat-cepat. Maafkan ude bu sebab dah salah faham terhadap ibu…
3. terima kasih juga bu sebab sudi melayan ude nangis setiap hari waktu 2bulan pertama dekat matrik. Setiap hari ude nangis. Setiap malam ude cakap dengan ibu yang ude nak keluar matrik. Nak masuk form6. Lepas tu ibu layankan. And sampai sekarang ude ingat ayat ibu “boleh..nak masuk form6 boleh..tapi kite cuba dulu matrik ye..” rupa2nya ibu tipu ude. Ibu tipu kerana ibu nak ude bertahan dekat sana. Dan akhirnya, Alhamdulillah.sangat enjoy hidup dekat matrik. Macam2 ude belajar J
4. masa dekat matrik juga ude balik almost every weekend. And setiap kali nak balik ke matrik semula, uda akan suruh ibu masakkan ude buat bekal balik. Ada 1 hari tu, ude mengada2. Ude mintak ibu buatkan sate. Ibu turutkan walau ude tahu, ibu mana pernah buat benda tu untuk anak2 ibu yang lain. Ibu keluar cari lidi sate. Ibu keluar cari daging ayam. Ibu keluar cari rempah ratus. Ibu perap daging ayam tu. Dan akhirnya siap. Kesian ibu. Penat. Tapi ude tersenyum puas dapat bawa balik bekalan tu ke matrik. Seusai sampai matrik, ude terlupa sate tu. Sampai hari keesokannya masa nak ke kuliah. Baru ude teringat. Sate tu dah basi. Ude nangis buang sate tu. Ude terbayang muke penat ibu untuk penuhi kehendak ude. Sebab tu kalau ibu perasan, ude dah tak mintak ibu masak apa-apa untuk ude bawa balik ke matrik malah ke university. Ude serik L
5. dan terima kasih jugak ibu sebab bagi banyak kasih sayang dan perhatian dekat ude dan adik2 ude. Masa ibu jaga kakak baru2 ni untuk jalani pembedahan tulang belakang. Ude sayu sangat tengok ibu. Ibu sanggup tidur dekat hospital atas kerusi malas (sebelum kakak dipindahkan ke wad kelas pertama). Sayu ude tengok ibu. Mesti sakit badan ibu kan? Lepas tu, time kakak dalam operation theatre for almost 8-9hours, ude tengok ibu resah gelisah dalam bilik menunggu. Ibu baca yaasin je. Ibu pun tak lalu makan. Ya Allah, hebatnya diriMu mengurniakan ibu sehebat ini buat diriku dan adik2ku. Terima kasih ya Allah.. J
6. lepas tu, ude ada termarah boy adik ude. Sebab dia asyik malu2 je bila ibu cium pipi dia depan kawan-kawan dia. Ude pesan dekat dia (entah dia ingat ke tidak pesan ude ni) “awak malu ibu cium awak?awak rasa ibu malu tak time lahirkan awak?terpaksa tunjuk benda yang “disimpan” yang tak sepatutnya ditunjukkan pada doctor and nurse yang sambut awak?awak rasa ibu malu tak?”

ya Allah ya Tuhanku, cucurilah rahmat dan kasihilah ibu bapaku seperti mana mereka mengasihi dan menyayangi ku sewaktu aku kecil. ameen

ibu dan adik di masjidil haram