Alhamdulillah.telah selamat tiba di kuala lumpur untuk meneruskan perjuangan sem6...
aktiviti yang menjadi kelaziman buat insan yang bernama syahida ni pada hari pertama family htr pulang adalah: menangis!
alhamdulillah.punya teman-teman yang memahami.yg xserik tgk+dgr sy menangis
antara shbt sy yang terbaik dan paling endure dgr sy melalak adalah: firdaus zamri (thx bro)
dia yg sudi dgr sy menangis sejak sy di matrikulasi lagi (1st time woo pisah dengan femli)
igt lagi kata-kata dia ttg sy: "alah..setahun dua nnt,ilang la menangis tu...."
but until now, dah 4tahun..sy masih menangis
sori bro..ur estimation went wrong
n now,alhamdulillah..da stabil sikit...
kalau dulu nanges seminggu..now dalam 2-3jam je...
insyaAllah..will improve myself better (ini adalah azam 4tahun sudah yang tak pernah berjaya dilaksanakan)
ok.jom sama2 panaskan enjin utk meneruskan perjuangan sem enam!
man jadda wajada!
*mode: stop crying n keep focussing
 |
| 1 of the thing i miss the most: baring atas riba ibu |
 |
Another person that i miss so much: my youngest sister (adik) |
sabar ye kak ude..
ReplyDeletesedangkan kte ni dulu dpt skola n hostel dekat ngan rumah pun still nanges, apetah lg kak ude yg dpt kt KL sne..
tabahkn hati anda ye utk meneruskan jihad fisabilillah!
amira: insyaAllah yang
ReplyDeleteya Allah.malu je.awk yg lagi mude dari kak ude pon lagi kuat..
sob2x.. =(
erm,kmslm peluk cium kt sakinah eh...
insyaAllah.moga di tabahkan hati
terima kasih atas support nye =)